Σκάφος: Διχρωμία κερασιάς με λεπτό φιλέτο καρυδιάς. Μικρή κολάντζα από καρυδιά.
Καπάκι: Έλατο με επικολλητή πεναριά καρυδιάς. Ροδάντσα από κερασιά.
Μανίκι: Ισπανικός κέδρος με εβένινη κόντρα πλαισιωμένη από καρυδιά.
Καράολο: Ισπανικός κέδρος με επένδυση γαλλικής καρυδιάς.
Χορδοκράτης: Επένδυση καρυδιάς.
Λούστρο: Γομαλάκα με σατινέ φινίρισμα.
Κλίμακα: 38
Σκάφος: Κερασιά με χοντρό φιλέτο από μαόνι.
Καπάκι: Κέδρος Καναδά. Ροδάντσα από κερασιά.
Μανίκι: Μαόνι σε τριγωνικό σχήμα.
Καράολο: Φλαμούρι με μαόνι και έβενο.
Λούστρο: Γομαλάκα με σατινέ φινίρισμα.
Κλίμακα: 58
Σκάφος: Ασύμμετρες δούγες από κελεμπέκι και καρυδιά με χοντρό φιλέτο βέγκε.
Καπάκι: Γερμανικό έλατο με ένθετη πεναριά από καρυδιά. Ροδάντσα από Ιρόκο.
Μανίκι: Φλαμούρι με κόντρα βέγκε πλαισιωμένη από αχλαδιά.
Καράολο: Φλαμούρι με Ιρόκο επενδυμένο με βέγκε, καρυδιά και φιλέτα κελεμπέκι.
Χορδοκράτης: Επένδυση καρυδιάς.
Λούστρο: Γομαλάκα με γυαλιστερό φινίρισμα.
Κλίμακα: 58
Σκάφος: Καρυδιά ποικιλόνερη με τριπλό φιλέτο.
Καπάκι: Έλατο με ροδάντσες από κερασιά.
Κλειδιά: Έβενος
Σκάφος: Κόκκινη κερασιά με λεπτό φιλέτο μουριάς.
Καπάκι: Έλατο με ροδάντσα από κόκκινη κερασιά.
Κλειδιά – ταστιέρα: Έβενος
Σκάφος: Καρυδιά ποικιλόνερη.
Καπάκι: Έλατο με ροδάντσα αχλαδιάς.
Κλειδιά – ταστιέρα: Έβενος
Αλλαγή καπακιού / κατασκευή νέου καβαλάρη
2. Το πάχος του καπακιού ήταν 1,2 χιλιοστά!!!
Η κιθάρα ήταν σε πάρα πολύ κακή κατάσταση. Εντύπωση έκανε σίγουρα ο τεράστιος δρύινος καβαλάρης, που φανέρωνε μεταγενέστερη παρέμβαση.
Στο εσωτερικό τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Τα καμάρια όλα ξεκολλημένα και η μεταγενέστερη παρέμβαση επιβεβαιώθηκε απο την προσπάθεια να κολληθούν με μαύρη σιλικόνη. Ο καβαλάρης ήταν στερεωμένος με 12(!) βίδες πάνω σε ξύλο –πιθανόν- από παλέτα(!).
Απομακρύνθηκαν τα καμάρια και ξεκίνησε να καθαρίζεται η σιλικόνη.
Μπήκαν αντηρίδες και ενισχύσεις από ελάτινο καπλαμά στα ραγίσματα.
Έγινε αποκατάσταση της διακόσμησης στη ροζέτα.
Όταν ήρθε η ώρα του καβαλάρη υπήρξε μεγάλος προβληματισμός. Έπρεπε να μπει ένας τυπικός καβαλάρης κιθάρας, όπως λογικά είχε στην αρχική της κατασκευή ή έπρεπε να φτιαχτεί ένας στη λογική και αισθητική του μεγάλου; Επιλέχθηκε το δεύτερο με τη λογική πως η κιθάρα μπήκε στο εργαστήριο έτσι, άρα η αναπαλαίωση δεν θα έπρεπε να αγνοήσει αυτή την παράμετρο. Φτιάχτηκε, λοιπόν, καβαλάρης στα πρότυπα του μεγάλου, όμως σίγουρα, πιο μαζεμένος.
Τα λούστρα έγιναν με γομαλάκα.
Η κιθάρα βρέθηκε σε άθλια κατάσταση. Στο πίσω μέρος του πλαϊνού τμήματος έλειπε ολόκληρο κομμάτι.
Τα καμάρια όλα ξεκολλημένα.
Η πεναριά και οι διακοσμήσεις καταστραμμένες.
Το όργανο είχε ξαναδεχτεί επισκευή.
Τα λούστρα έγιναν με γομαλάκα
– Αλλαγή καπακιού/ανακατασκευή.
1)Το όργανο ήρθε στο εργαστήριο με τελείως καταστραμμένο καπάκι. Το πάχος του ήταν 1 χιλιοστό(!). Δεν είχε καθόλου καμάρια πάρα μόνο, στη θέση τους, λεπτές εντέρινες κλωστές ντυμένες με χαρτί και ψαρόκολλα. Να σημειωθεί πως το καπάκι πρέπει να είναι λεπτό. Ο καβαλάρης πρέπει να το βουλιάζει. Οι τούρκοι οργανοποιοί λένε πως πρέπει να συμπεριφέρεται σαν δέρμα!
2) Το ταμπούρ είναι τυφλό όργανο, δεν διαθέτει καμία ηχητική οπή. Όμως, σε ένα μουσείο στο Μπακού του Αζερμπαϊτζάν υπάρχει ταμπούρ με ηχητική οπή που, όπως αναφέρεται είναι κατασκευασμένο στην Ελλάδα (Γιουνανιστάν) το 19ο αιώνα. Η ιδέα πάρθηκε από εκεί.
3)Το χάρτωμα του οργάνου ήταν πολύ αδύναμο. Οι δούγες (πάχους και αυτές 1 χιλιοστού(!))είχαν σε πολλά σημεία ανοίξει.
4) Κολλήθηκαν οι δούγες και το όργανο χαρτώθηκε ξανά.
5) Μπήκε η ροζέτα από βέγκε.
6) Κόπηκε ροδάντσα από κερασιά.
7) Αφού ανοίχθηκε οπή υπήρξε η ανάγκη στήριξης τριγύρω της. Οπότε μπήκαν λεπτά καμάρια και αντηρίδες. Στη θέση που ο τούρκος οργανοποιός είχε τις κλωστές μπήκαν ελάτινα ψευτοκάμαρα πάχους 2 χιλιοστών. Το πάχος του καινούριου καπακιού είναι 1,2 χιλιοστά.
8)Το καπάκι κολλήθηκε στο όργανο.
Aktnteniz 